Διακριτικά “προσπεράστηκε” στον Κώδικα Δικηγόρων!
Ο δικηγόρος είναι δημόσιος λειτουργός που ασκεί επάγγελμα κύρους και εμπιστοσύνης. Το περιεχόμενο του δικηγορικού επαγγέλματος δεν είναι μόνο εκπροσώπηση και υπεράσπιση πελατών του στα δικαστήρια. Είναι και παροχή νομικών συμβουλών και γνωμοδοτήσεων για λογαριασμό Ελλήνων ή αλλοδαπών πελατών όπως και συμμετοχή σε θεσμοθετημένα ελληνικά ή διεθνή όργανα.
Στο πλαίσιο άσκησης του επαγγέλματός του ο δικηγόρος είναι υποχρεωμένος να τηρεί τις θεμελιώδεις αρχές και αξίες που το διέπουν και που ορίζονται στον ελληνικό Κώδικα Δεοντολογίας Δικηγορικού Λειτουργήματος αλλά και στον “Καταστατικό Χάρτη θεμελιωδών αρχών του νομικού επαγγέλματος και Κώδικα Δεοντολογίας για τους ευρωπαίους δικηγόρους” του Συμβουλίου των δικηγορικών συλλόγων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Είναι καιρός να δούμε τα πράγματα με ρεαλισμό και σοβαρότητα ....
Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης του internet δεν μπορούμε πλέον να μιλάμε για "εφεύρεση του τροχού"!
Ειδικά για το σύστημα παραγωγής δομικών έργων( real estate), υπάρχουν δύο παράμετροι "λύσεις - κλειδιά" και λέγονται "ΕΓΓΥΗΣΕΙΣ" και "ΑΣΦΑΛΙΣΕΙΣ". Είναι θεσμικά μέτρα τυποποιημένα, δοκιμασμένα και αξιόπιστα για την απαραίτητα διασφάλιση της ποιότητας των έργων (κόστος, χρόνος, επιδόσεις σε ότι αφορά ασφάλεια και αντοχή τεχνικών παραμέτρων στο χρόνο). Δυστυχώς και τις δύο παραπάνω παραμέτρους μέχρι τώρα τις έχουμε υποβαθμίσει και κακοποιήσει σε αυτή τη χώρα. Το τραγικό είναι πως ακόμη και στην περίοδο οικονομικής κρίσης που διανύουμε, όπου η ανάπτυξη και αξιοποίηση ακινήτων φαίνεται να είναι προτεραιότητα για την ανάκαμψη της αγοράς, συνεχίζουμε να αδιαφορούμε.
Είναι αξιόπιστος. Τι πρέπει να γνωρίζουμε …
Σε κάποια προηγούμενη παρουσίαση της σειράς “Management Tips” της εφημερίδος Ναυτεμπορική, αναφέρθηκα στην επαγγελματική και επιχειρηματική ευθύνη και στην ανάγκη ασφάλισής της. Υπήρξαν θετικά σχόλια, αλλά και κάποιες επικρίσεις όπως: Ναι στην Ασφάλιση αλλά με ποια αγορά και με ποιες ασφαλιστικές εταιρείες, έπειτα από αυτά που βλέπουμε και ακούμε;
Είναι γεγονός πως δεν υπάρχει στη χώρα μας, αναπτυγμένη ασφαλιστική συνείδηση μολονότι είναι διεθνώς αποδεκτό πως η Ασφάλιση είναι ένας αξιόπιστος και χρήσιμος θεσμός, που δημιουργήθηκε από τον ίδιο τον άνθρωπο για να διασφαλίσει την υγεία του, την περιουσία του, τη βιωσιμότητα της επιχείρησής.
Αναγκαία η Ασφάλιση για τη διευθέτησή τους
Το παρόν κείμενο προέκυψε με αφορμή πρόσφατη συζήτηση του Forum Ποιότητας στο LinkedIn, από ομάδα έμπειρων επαγγελματιών της αγοράς. Χρειάστηκε να επισημάνω το διαχρονικό πρόβλημα και την ανάγκη διευθέτησης των θεμάτων επαγγελματικής ευθύνης στον κλάδο κατασκευών, με την εφαρμογή της κατάλληλης Ασφάλισης. Ακριβώς τα ίδια είχα επισημάνει κατά το παρελθόν σε Διημερίδα που είχε διοργανώσει το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος στο ΕΒΕΑ στις 20-21 Μαΐου 2004, με θέμα «ΓΟΚ–Πολεοδομικές Εφαρμογές» .
Το ισχύον θεσμικό πλαίσιο για την υλοποίηση τεχνικών έργων στη χώρα μας εμφανίζει κενά στα θέματα διαχείρισης κινδύνων και ευθυνών. Αποτέλεσμα, συχνά να προκύπτουν αρρυθμίες και αστοχίες στην πράξη, που βαραίνουν τους συντελεστές του έργου και σε περιπτώσεις σοβαρών ατυχημάτων ταλαιπωρούν τους Μηχανικούς εμπλεκόμενους με την ιδιότητα του Μελετητή – Επιβλέποντα ή Εργολάβου Κατασκευαστή.
Μετά από μια πρώτη εμπειρία Μηχανικού, βρέθηκα συγκυριακά στο χώρο των ασφαλίσεων έχοντας αρχικά εξειδικευθεί στις επιχειρηματικές ασφαλίσεις και εργασθεί σε πολυεθνικό ασφαλιστικό όμιλο της Γαλλίας. Παρακολουθώντας τις θεσμικές εξελίξεις και τα δρώμενα γύρω από τα τεχνικά έργα και το επάγγελμα του Αρχιτέκτονα -Μηχανικού, έχω καταλήξει στο συμπέρασμα πως έχουμε να διαβούμε πολύ δρόμο ακόμη στα θέματα ορθολογικής διαχείρισης κινδύνων μελέτης και κατασκευής τεχνικών έργων. Δυστυχώς, αγνοούνται ή και αποφεύγονται ενέργειες σύγκλισης και προσαρμογής στην ισχύουσα ευρωπαϊκή - διεθνή πραγματικότητα. Και όμως, οι καιροί αλλάζουν. Παρά την οικονομική κρίση οι σωστοί επαγγελματίες θα επιβιώσουν …
Αναγκαία πριν να συμβεί το κακό!
Συζητιέται και πάλι το θέμα της καθιέρωσης υποχρεωτικής ασφάλισης των ακινήτων. Λογικό είναι να ξαναεμφανίζονται και οι γνωστές αρνητικές αντιδράσεις: Όχι άλλα χαράτσια, όχι λεφτά στις ασφαλιστικές εταιρείες, σε περίπτωση φυσικών καταστροφών οι ασφαλιστικές εταιρείες θα πτωχεύουν και τις υποχρεώσεις τους θα αναλαμβάνει το ελληνικό κράτος ...
Και όμως το συγκεκριμένο θεσμικό μέτρο, παρά τις όποιες εύλογες αντιδράσεις, αν το κρίνει κανείς αντικειμενικά είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Η δύσκολη περίοδος οικονομικής κρίσης που διανύουμε, θα πρέπει να μας κάνει να αντιδρούμε ψύχραιμα και ορθολογικά σε παρόμοια θέματα!
Τώρα με την οικονομική κρίση, είναι απαραίτητο οι Επαγγελματίες και οι Επιχειρήσεις, να ενστερνιστούν την Ασφάλιση ως χρήσιμο «εργαλείο» για τη μελλοντική επιβίωσή τους στο σύγχρονο κοινωνικο-οικονομικό περιβάλλον. Διαμορφώνεται η τάση όπου οι Ασφαλισμένοι θέλουν να γνωρίζουν και όχι απλά να νομίζουν πως είναι ασφαλισμένοι!
Η οικονομική κρίση πρέπει να μας κάνει να σκεφτόμαστε και να ενεργούμε διαφορετικά απ' ότι κατά το παρελθόν είχαμε μάθει ή το σύστημα μας είχε συνηθίσει. Στη βάση αυτή, η κρίση μοιραία θα πρέπει να προκαλέσει ανατροπές. Χρειάζεται αλλαγή του κατεστημένου και στον επαγγελματικό κλάδο των ασφαλίσεων.
Με βάση σχετικά δεδομένα από την ελληνική πραγματικότητα, μπορεί να λεχθεί πως για τον σύγχρονο Έλληνα επαγγελματία – επιχειρηματία, το “επιχειρείν επικινδύνως” δεν είναι μόνο θέμα φύσης ή κουλτούρας. Χαρακτηρίζεται και από αντικειμενική άγνοια σύγχρονων κανόνων διαχείρισης κινδύνων και θεμάτων ευθύνης που συνέονται με την εκάστοτε δραστηριότητα. Ίσως το μέχρι τώρα πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό σύστημα που επικρατούσε στη χώρα μας να επέτρεπε κάποιους ιδιάζοντες κανόνες άσκησης επαγγέλματος ή λειτουργίας μιας επιχείρησης. Όμως, το κλίμα της ευρύτερης αγοράς που αλλάζει και η οικονομική κρίση που βαραίνει, επιβάλλουν μια διαφορετική προσέγγιση των ευθυνών και μια αντικειμενική διαχείριση των επαγγελματικών και επιχειρηματικών κινδύνων.
Πριν από κάποιο χρονικό διάστημα “έπεσα” πάνω σε συζήτηση του Insurance Forum γύρω από το θέμα της Ασφάλισης Επαγγελματικής Ευθύνης Λογιστή – Φοροτεχνικού και Ορκωτού Ελεγκτή. Ειδικότερα, γινόταν αναφορά ζητώντας απάντηση στο “θεμελιώδες” ερώτημα της αγοράς: «Καλύπτονται τα πρόστιμα;»
Παλαιότερα, είχε τύχει σε κάποιες περιπτώσεις, να δεχθώ σχετικά ερωτήματα από Πελάτες ή από συναδέλφους Ασφαλιστές γύρω από το ίδιο θέμα. Ειδικότερα, μου είχε ζητηθεί να αποφανθώ σε κάποιες σχετικές λεπτομέρειες ασφαλιστηρίων Λογιστών – Φοροτεχνικών από τα λίγα που κυκλοφορούν στην αγορά. Ομολογώ πως οι περιπτώσεις αυτές ήταν αρκετές για να διαπιστώσω τη σύγχυση και την ανωριμότητα της αγοράς πάνω στο θέμα της Ασφάλισης Επαγγελματικής Ευθύνης Λογιστή – Φοροτεχνικού και Ορκωτού Ελεγκτή.
Το θεσμικό πλαίσιο. Εδώ και αρκετά χρόνια, ο βασικός Νόμος 2251/94 για την προστασία του Καταναλωτή όπως έχει συμπληρωθεί – προσαρμοσθεί στα ισχύοντα ευρωπαϊκά πρότυπα, αποτελεί ένα καθόλα σύγχρονο πλαίσιο που διασφαλίζει τα συμφέροντα του Καταναλωτή σε ότι αφορά τα καταναλωτικά αγαθά (i) και τις υπηρεσίες που του προσφέρονται (ii). Σύμφωνα και με τη νομική ορολογία, ο νόμος κατέστησε “αυστηρή” την αστική ευθύνη (“strict” liability) τόσο του Κατασκευαστή – Παραγωγού, Εμπόρου – Διανομέα καταναλωτικού προϊόντος όσο και του Παρέχοντος Υπηρεσίες προς τον Καταναλωτή. Θέμα εξόχως σοβαρό για τη διασφάλιση των συμφερόντων του Καταναλωτή αλλά και για την εξέλιξη των συναλλακτικών ηθών στη σύγχρονη κοινωνία, που γίνεται όλο και πιο πολύπλοκη και απαιτητική. Δυστυχώς όμως ο νόμος αυτός, σε ότι αφορά θέματα ευθύνης στη χώρα μας, έμεινε στα «αζήτητα» και συνεχίζει μέχρι στιγμής να αγνοείται. Είναι ωστόσο σαφές ότι οι ευθύνες υπάρχουν.