ΘΑΝΑΣΙΜΟΣ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΟΣ

Απλή Ασφάλιση δεν αρκεί. Χρειάζεται η σωστή Ασφάλιση!


Αφορμή για το παρόν άρθρο υπήρξε σχετικό δημοσίευμα στο έγκριτο ηλεκτρονικό έντυπο NEXTDEAL το οποίο προβάλλει το θεσμό της Ιδιωτικής Ασφάλισης στην Ελλάδα και συγκεκριμένα, σε σχετική ανάρτηση, έθετε το ερώτημα: “Τι συμβαίνει στην περίπτωση εργατικού ατυχήματος και ύπαρξης προαιρετικής κάλυψης αστικής ευθύνης;

Πολύ ενδιαφέρον το ερώτημα προς  τους Ασφαλιστές αλλά και ευρύτερα. Μόνο που που το σχόλιο που εμφανίζεται στο δημοσίευμα, είναι καθαρά νομικό  και δυσνόητο για Ασφαλιστές ή άλλους ενδιαφερόμενους πέραν των δικηγόρων - νομικών.

Επειδή τα εργατικά ατυχήματα είναι ένα φαινόμενο που παρά την όποια εξέλιξη στα θέματα πρόληψης δεν πρόκειται ποτέ να εξαλειφθούν, κρίνεται σκόπιμο να τονιστεί η ανάγκη να θεσμοθετηθεί η Ασφάλιση Εργοδοτικής Αστικής Ευθύνης και στη χώρα μας, σύμφωνα με πρότυπα και αρχές που ήδη ισχύουν εδώ και πολλά στις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Σαν Ασφαλιστής με προχωρημένο προβληματισμό και εμπειρία στο θέμα της Ασφάλισης Αστικής Ευθύνης καταθέτω τις παρακάτω απόψεις απαντώντας στο σχετικό ερώτημα υοθ δημοσιεύματος.

Στην περίπτωση «εργατικού ατυχήματος (θανατηφόρου) και ύπαρξης προαιρετικής ασφαλιστικής κάλυψης αστικής ευθύνης», θα συμβούν πολλά και δυσάρεστα πράγματα. Πέρα από τον ανθρώπινο πόνο και την ψυχική οδύνη, θα έχουμε περίπλοκες χρονοβόρες,  ψυχοφθόρες και ευρωβόρες δικαστικές διενέξεις καθώς και δυσφήμιση της Ιδιωτικής Ασφάλισης, αφού η απλή Ασφάλιση Αστικής Ευθύνης ή η Ασφαλιση του αυτοκινούμενου Μηχανήματος δεν καλύπτει το συγκεκριμένο κίνδυνο που είναι η Εργοδοτική Αστική Ευθύνη. Σε αυτό, θα έχει έμμεση ευθύνη ο Ασφαλιστικός Διαμεσολαβητής ο οποίος δεν συμβούλεψε σωστά τον Ασφαλισμένο Πελάτη πως η απλή Ασφάλιση Αστικής Ευθύνης έναντι Τρίτων, ειδικά στα πλαίσια δραστηριότητας με σοβαρό κίνδυνο εργατικού ατυχήματος, πρέπει απαραίτητα να συνοδεύεται με Ασφάλιση Εργοδοτικής Αστικής Ευθύνης που καλύπτει συνέπειες εργατικών ατυχημάτων.

Επίσης, κάπου στο δημοσίευμα αλλά και  αρκετά συχνά αναφέρεται, εσφαλμένα, η έννοια  “αστική ευθύνη από τη χρήση και λειτουργία μηχανήματος“. Ας πάψουμε να λέμε και να γράφουμε “αστική ευθύνη από τη χρήση και λειτουργία μηχανήματος“ υπονοώντας πως μπορεί να καλυφθεί η αστική ευθύνη έναντι Τρίτων με ασφαλιστήριο αυτοκινούμενου οχήματος, πέρα από την κλασική εκ του νόμου υποχρεωτική κάλυψη ζημιών όταν κυκλοφορεί, δηλαδή, βρίσκεται σε κίνηση. Πρέπει να μιλάμε, να καταλαβαίνουμε και αντίστοιχα να ασφαλίζουμε  “Αστική Ευθύνη έναντι Τρίτων & έναντι Εργαζομένων (δεν θεωρούνται Τρίτοι) στα πλαίσια υλοποίησης συγκεκριμένου έργου ή, επι το ορθότερο, στα πλαίσια συγκεκριμένης επιχειρηματικής δραστηριότητας”. Δηλαδή, για την κάλυψη υλικών ζημιών σε Τρίτους ή σωματικών βλαβών σε Τρίτο/ους ή σε Εργαζομένο/ους, δεν αρκεί το Ασφαλιστήριο του αυτοκινούμενου μηχανήματος όταν βρίσκεται σε παραγωγική διαδικασία αλλά απαιτείται πλήρες Ασφαλιστήριο του Κλάδου Αστικής Ευθύνης.

Το θέμα "ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ & ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΑΣΤΙΚΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ" είναι σοβαρότατο με κοινωνικές και οικονομικές προεκτάσεις. Στην πράξη, συνήθως συνδέεται με έλλειψη υπεύθυνης ενημέρωσης και επαρκούς ασφαλιστικής κάλυψης. Αποτελεί θέμα πρόκληση για ανάληψη πρωτοβουλιών όχι μόνο από την Πολιτεία αλλά και από όλους τους αρμόδιους κοινωνικούς, συνδικαλιστικούς, επαγγελματικούς Φορείς. Πρέπει κάποτε να προσεγγίσουμε την Ευρώπη...

(Για ευρύτερη ενημέρωση επί του θέματος, παραπέμπω σε σχετικά ενημερωτικά άρθρα στην ηλεκτρονική διεύθυνση: http://goo.gl/DVRJxe  του Blog www.professional-liability.gr)