Γενική Αστική Ευθύνη

ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΑΣΤΙΚΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ

Δεν χρειάζεται δαπάνη ενέργειας για την “ανακάλυψη  του  τροχού”!

 

Αφορμή για το παρόν άρθρο υπήρξε νομικό δημοσίευμα έγκριτου δικηγόρου με τίτλο «το κύρος και η χρήση της ρήτρας Claims Made Policy» (http://goo.gl/JxrfK4), όπου επιχειρείται νομική προσέγγιση ειδικού θέματος που σχετίζεται με την Ασφάλιση Επαγγελματικής Αστικής Ευθύνης και για το οποίο η ισχύουσα, εδώ και αρκετά χρόνια, διεθνής πρακτική εμπειρία έχει δώσει γόνιμη λύση. Σχετικά, σημειώνεται πως η ουσία του όλου θέματος βασίζεται στο συνδυασμό της ετήσιας ανανέωσης του ασφαλιστηρίου με την ημερομηνία της αναδρομικής κάλυψης του εκάστοτε Ασφαλισμένου.
 

Διεθνοποιημένος θεσμός η Ιδιωτική Ασφάλιση

Η ελληνική νομοθεσία είναι πλήρης σε ότι αφορά τις βασικές της διατάξεις. Επιπλέον, με τις διάφορες Ευρωπαϊκές Οδηγίες που συνεχώς ενσωματώνονται σε αυτή, εκσυγχρονίζεται στα διάφορα  κοινωνικού και οικονομικού περιεχομένου θέματα που αφορούν τους Εργαζόμενους, τους  Καταναλωτές, τους Επαγγελματίες, τις Επιχειρήσεις και το Φυσικό Περιβάλλον.

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΥΠΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑ & ΑΣΤΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ

Κριτήριο ωριμότητας η Ασφάλιση
 

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ, 19 Αυγούστου 2014, με τίτλο "Όταν η Εταιρική & Αστική Ευθύνη συναντώνται"

Σε δημόσια διαβούλευση έθεσε το Υπουργείο Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας το σχέδιο δράσης για την Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη (ΕΚΕ) καλώντας όλους τους εμπλεκόμενους φορείς να καταθέσουν τις απόψεις τους. Στη σχετική ανακοίνωση του υπουργείου, αναφέρεται πως το νέο Εθνικό Σχέδιο Δράσης, μεταξύ άλλων, “περικλείει την ευθύνη  κάθε επιχείρησης ή οργανισμού απέναντι στους ανθρώπους, την κοινωνία και το περιβάλλον για τον τρόπο που τους επηρεάζει από την άσκηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας”.
Με την ευκαιρία προώθησης ενός τέτοιου νομοθετήματος εκσυγχρονισμού. κρίνεται σκόπιμο να επισημανθεί η ανάγκη για παράλληλη προσέγγιση και ένταξη  του θεσμού της Ασφάλισης Αστικής Ευθύνης Επιχειρήσεων έναντι του Κοινού, των Εργαζομένων και του Περιβάλλοντος, σύμφωνα με την ισχύουσα ευρωπαϊκή / διεθνή πρακτική.

ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ – ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ

Ανημέρωτοι και ανυπεράσπιστοι στα θέματα Ευθύνης!
 

Μετά από μια πρώτη εμπειρία Μηχανικού, βρέθηκα συγκυριακά στο χώρο των ασφαλίσεων έχοντας αρχικά εξειδικευθεί στις επιχειρηματικές ασφαλίσεις και εργασθεί σε πολυεθνικό ασφαλιστικό όμιλο της Γαλλίας. Παρακολουθώντας τις θεσμικές εξελίξεις και τα δρώμενα  γύρω από τα τεχνικά έργα και το επάγγελμα του Αρχιτέκτονα -Μηχανικού, έχω καταλήξει στο συμπέρασμα πως έχουμε να διαβούμε πολύ δρόμο ακόμη στα θέματα  ορθολογικής διαχείρισης κινδύνων μελέτης και κατασκευής τεχνικών έργων. Δυστυχώς, αγνοούνται ή και αποφεύγονται ενέργειες σύγκλισης και προσαρμογής στην ισχύουσα ευρωπαϊκή - διεθνή πραγματικότητα. Και όμως, οι καιροί αλλάζουν. Παρά την οικονομική κρίση οι σωστοί επαγγελματίες θα επιβιώσουν …

ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗ & ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΑΣΤΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ

Ανάγκη να υπάρξει ορθολογική προσέγγιση και στη χώρα μας! 

 

Με βάση σχετικά δεδομένα από την ελληνική πραγματικότητα, μπορεί να λεχθεί πως για τον σύγχρονο Έλληνα επαγγελματία – επιχειρηματία, το “επιχειρείν επικινδύνως” δεν είναι μόνο θέμα φύσης ή κουλτούρας. Χαρακτηρίζεται και από αντικειμενική άγνοια σύγχρονων κανόνων διαχείρισης κινδύνων και θεμάτων ευθύνης που συνέονται με την εκάστοτε δραστηριότητα. Ίσως το μέχρι τώρα πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό σύστημα που επικρατούσε στη χώρα μας να επέτρεπε κάποιους ιδιάζοντες κανόνες άσκησης επαγγέλματος ή λειτουργίας μιας επιχείρησης. Όμως, το κλίμα της ευρύτερης αγοράς που αλλάζει και η οικονομική κρίση που βαραίνει, επιβάλλουν μια διαφορετική προσέγγιση των ευθυνών και μια αντικειμενική διαχείριση των επαγγελματικών και επιχειρηματικών κινδύνων.

ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΗ & ΑΣΤΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ

Καθοριστικός ο ρόλος της Ασφάλισης

 

Το θεσμικό πλαίσιο. Εδώ και αρκετά χρόνια, ο βασικός Νόμος 2251/94 για την προστασία του Καταναλωτή όπως έχει συμπληρωθεί – προσαρμοσθεί στα ισχύοντα ευρωπαϊκά πρότυπα, αποτελεί ένα καθόλα σύγχρονο πλαίσιο που διασφαλίζει τα συμφέροντα του Καταναλωτή σε ότι αφορά τα καταναλωτικά αγαθά (i) και τις υπηρεσίες που του προσφέρονται (ii). Σύμφωνα και με τη νομική ορολογία, ο νόμος κατέστησε “αυστηρή” την αστική ευθύνη (“strict” liability) τόσο του Κατασκευαστή – Παραγωγού, Εμπόρου – Διανομέα καταναλωτικού προϊόντος όσο και του Παρέχοντος Υπηρεσίες προς τον Καταναλωτή. Θέμα εξόχως σοβαρό για τη διασφάλιση των συμφερόντων του Καταναλωτή αλλά και για την εξέλιξη των συναλλακτικών ηθών στη σύγχρονη κοινωνία, που γίνεται όλο και πιο πολύπλοκη και απαιτητική. Δυστυχώς όμως ο νόμος αυτός, σε ότι αφορά θέματα ευθύνης στη χώρα μας, έμεινε στα «αζήτητα» και συνεχίζει μέχρι στιγμής να αγνοείται. Είναι ωστόσο σαφές ότι οι ευθύνες υπάρχουν.

Σελίδες