ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ (I)
Νέα “έγνοια” στο σύγχρονο επιχειρηματικό περιβάλλον
Η αναμφισβήτητη οικολογική επιβάρυνση του πλανήτη και η πίεση από την πλευρά των διάφορων οικολογικών οργανώσεων, αναδεικνύουν την έννοια της περιβαλλοντικής ευθύνης ως μεγάλης σημασίας για την ποιότητα της ζωής. Έκφραση των εξελίξεων αυτών αποτελεί η Ευρωπαϊκή Οδηγία 2004/35/ΕΚ για την Περιβαλλοντική Ευθύνη υπό τον τίτλο «Ο ρυπαίνων πληρώνει», η οποία έχει γίνει ήδη και Νόμος του Κράτους. Το “μήνυμα” του νέου θεσμικού πλαισίου για την προστασία του περιβάλλοντος, δεν είναι ούτε η «σύσταση» για πρόληψη, ούτε η «ενθάρρυνση» για λήψη μέτρων προστασίας του που είχαν θεσμοθετηθεί πριν την Οδηγία αυτή. Είναι η προειδοποίηση προς τους πιθανούς ρυπαίνοντες για «αυστηρή τιμωρία». Τιμωρία, η οποία μεταφράζεται, όχι απλά σε κάποιο διοικητικό - πειθαρχικό πρόστιμο αλλά σε εκ του νόμου υποχρέωση για αποκατάσταση των όποιων ζημιών στο περιβάλλον με υπέρογκες δαπάνες και χρηματικές αποζημιώσεις.
Είναι προφανές πως ένα τέτοιο θεσμικό καθεστώς αφορά μεγάλο εύρος επιχειρήσεων που στα πλαίσια της δραστηριότητάς τους μπορεί να δημιουργούν «ένταση περιβαλλοντικής ρύπανσης». Επιπλέον, λειτουργούν σε καθεστώς έντονου ανταγωνισμού και μπορούν να γίνουν στόχος κακοπροαίρετων κοινωνικών Φορέων ή οικολογικών οργανώσεων. Πολλές είναι οι επιχειρήσεις που εδικά σε περιόδους αιχμής, αποβάλλουν σημαντικές ποσότητες στερεών και υγρών αποβλήτων ή ακόμη κατόπιν ειδικής άδειας μπορεί να αντλούν ή ανακυκλώνουν ή απορρίπτουν μεγάλες ποσότητες νερού.
Ένα επίσης ιδιαίτερα σημαντικό στοιχείο που κρίνεται σκόπιμο να επισημανθεί είναι το γεγονός πως με πρόσφατη προσέγγιση της περιβαλλοντικής ευθύνης από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ο από δόλο/ σκοπιμότητα ή βαρεία αμέλεια, ρυπαίνων, θα διώκεται πλέον και ποινικά. Δηλαδή, για ορισμένες κατηγορίες παραβάσεων η ρύπανση / μόλυνση του περιβάλλοντος, θα συνιστά πλέον ποινικό αδίκημα! Είναι σαφές πως τα κατά καιρούς επιβαλλόμενα πρόστιμα εφόσον πράγματι επιβάλλονται και πληρώνονται πως να αποτελούν δηλώσεις εντυπώσεων και πολιτικής σκοπιμότητας,, δεν αρκούν για την αποκατάσταση αισθήματος δικαίου έναντι των πολιτών και της ευρύτερης κοινωνίας.
Ωστόσο, η οποιαδήποτε κατηγορία εναντίον επιχείρησης για ενδεχόμενο αστικό ή ποινικό αδίκημα, θα μπορούσε να αποβεί καταστροφική για την φήμη της και την υπόστασή της στην αγορά. Είναι επομένως απαραίτητο, στα πλαίσια της επιβίωσης και δημιουργίας κουλτούρας «εταιρικής κοινωνικής ευθύνης», η εφαρμογή θεσμικών μέτρων διασφάλισης έναντι επιχειρηματικών ευθυνών (ασφαλιστική κάλυψη) να αποτελεί συνειδητή μέριμνα και πράξη για τη σύγχρονη επιχείρηση.
Γιατί είναι απαραίτητη η Ασφάλιση
- Τα τυχαία ζημιογόνα γεγονότα και τα ανθρώπινα λάθη, δεν μπορούν να αποκλεισθούν ή να μηδενιστούν
- Οι ενδεχόμενες συνέπειες και οικονομικές ζημιές μπορεί να είναι δυσβάσταχτες
- Κάθε Επιχείρηση στο σύγχρονο ανταγωνιστικό περιβάλλον της παγκοσμιοποίησης έχει ανάγκη από νομική & οικονομική προστασία
- Η Ασφάλιση Αστικής Ευθύνης, στην ευρύτερη μορφή της, δεν είναι μόνο στοιχείο πρόνοιας. Είναι και τεκμήριο αξιοπιστίας έναντι Εργαζομένων / Τρίτων / Πελατών / Κοινωνίας / Φυσικού Περιβάλλοντος.
- Η άρτια και πλήρης ασφαλιστική κάλυψη της Περιβαλλοντικής Ευθύνης είναι αναγκαία για την κάθε σύγχρονη Επιχείρηση, η παραγωγική δραστηριότητα της οποίας εμπίπτει στην κατηογορά που ο νόμος προβλέπει
Είναι απαραίτητο οι σύγχρονες επιχειρήσεις να κατανοήσουν πως η ορθολογική ασφάλιση των κινδύνων και των ευθυνών που συνδέονται με την επιχειρηματική τους δραστηριότητα, αποτελεί «κεφάλαιο» που εντάσσεται στο Ενεργητικό τους. Οι δαπάνες ασφάλισης δεν απλά ένα «κόστος» αλλά μια αντικειμενική «αξία», που επιτρέπει την ανάληψη «ασφαλών» επιχειρηματικών πρωτοβουλιών για αύξηση της ανταγωνιστικότητας και για περαιτέρω οικονομική ανάπτυξη και πρόοδο.
Οι ελληνικές επιχειρήσεις, που θέλουν να επιβιώσουν και να προοδεύσουν στο σύγχρονο ανταγωνιστικό περιβάλλον, θα πρέπει να προσεγγίσουν σοβαρά το θέμα της διαχείρισης επιχειρηματικών κινδύνων και να απαιτούν ποιοτικές και πληρέστερες ασφαλιστικές υπηρεσίες προσαρμοσμένες στις πραγματικές ασφαλιστικές ανάγκες τους.
Η ευρωπαϊκή και διεθνής πρακτική διαθέτουν λύσεις. Στη σημερινή εποχή της πληροφόρησης και της παγκοσμιοποίησης, αρκεί να συνειδητοποιήσουμε τις προκλήσεις και να επιδιώξουμε την σωστή εφαρμογή τους.