28 Απριλίου: ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ & ΥΓΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ

Μήνυμα και για την ασφαλιστική αγορά!

Δημοσιεύθηκε στην ηλεκτρονική εφημερίδα nextdeal.gr, Πέμπτη , 27 Απριλίου 2017.

Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας (ΔΟΕ) έχει καθιερώσει την 28η Απριλίου ως «Παγκόσμια Ημέρα για την Υγεία και την Ασφάλεια στην Εργασία», με στόχο την επικέντρωση του διεθνούς ενδιαφέροντος στα θέματα πρόληψης ατυχημάτων και επαγγελματικών ασθενειών. Αυτό γιατί το θέμα έχει ευρύτερες διαστάσεις αφού σύμφωνα με στοιχεία της ΔΟΕ, κάθε χρόνο σε όλο τον κόσμο έχουμε περίπου 270.000.000 εργατικά ατυχήματα ενώ 2.000.000 άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους από εργατικά ατυχήματα και επαγγελματικές ασθένειες! Συμπέρασμα: Τα εργατικά ατυχήματα σκοτώνουν πιο πολλούς ανθρώπους απ' ότι οι Πόλεμοι.

 

“Αρωγός" η Ασφάλιση
Η μέριμνα για την Προστασία Εργαζομένων αποτελεί, μεταξύ άλλων, πρωταρχικό αξίωμα στην ευρωπαϊκή τάξη πραγμάτων που επιβάλλει την εφαρμογή Ευρωπαϊκών Οδηγιών Πρόληψης και Προστασίας ενιαία σε όλες τις χώρες-μέλη της ΕΕ. Από την πλευρά τους, τα θεσμικά Όργανα της κάθε χώρας έχουν την ευθύνη επιμέλειας σε ότι αφορά την τήρηση του ευρωπαϊκού νομοθετικού πλαισίου στα θέματα Υγιεινής και Ασφάλειας Εργασίας.

Ωστόσο, παρά την εφαρμογή σύγχρονων μεθόδων υγιεινής και ασφάλειας εργασίας, τα ατυχήματα, αν και σχετικά σπάνια, υπάρχουν και πάντα θα υπάρχουν βαραίνοντας οικονομικά τόσο το σύστημα κρατικής πρόνοιας όσο και τους ίδιους τους παθόντες και τις οικογένειές τους.

Με δεδομένο ότι η πιθανότητα επέλευσης των ατυχημάτων δεν μπορεί να μηδενισθεί, για τη σχετική άμβλυνση του προβλήματος οι κοινωνίες επιστρατεύουν τη γνώση και το χρήμα (κινητήριοι μοχλοί στη σύγχρονη οικονομία) όπου με τη βοήθεια της θεωρίας των πιθανοτήτων θέτουν τις βάσεις για τη δημιουργία του θεσμού της Κοινωνικής και της Ιδιωτικής Ασφάλισης.

Κοινωνική Ασφάλιση

Η Κοινωνική Ασφάλιση, ιδιαίτερα σε περίοδο έντονης κοινωνικο-οικονομικής κρίσης είναι προφανές πως έχει πολύ περιορισμένες και οριακές δυνατότητες στο να έχει ουσιαστική συμβολή με επάρκεια και αξιοπιστία.

Σύμφωνα δε με τη διεθνή πρακτική εμπειρία, όπως έχει εξελιχθεί στα τελευταία χρόνια, η οικονομική διευθέτηση του «κόστους» των εργατικών ατυχημάτων (όχι μόνο σε ότι αφορά νοσοκομειακές δαπάνες αλλά και επακόλουθες αποζημιώσεις για ανικανότητα, θάνατο και ψυχική οδύνη), μπορεί να γίνει μόνο με την Ιδιωτική Ασφάλιση.

“Εργαλεία” της Ιδιωτικής Ασφάλισης

O θεσμός της Ιδιωτικής Ασφάλισης διαθέτει εμπειρία & γόνιμες λύσεις που εφαρμόζονται θεσμικά ή δια νόμου, εδώ και πολλά χρόνια. Συγκεκριμένα, στις προηγμένες χώρες της Ευρώπης, δεν νοείται επιχείρηση χωρίς την Ασφάλιση “Γενικής Αστικής Ευθύνης έναντι του Κοινού” όπως και την Ασφάλιση “Εργοδοτικής Αστικής Ευθύνης” που αφορά ατυχήματα ή επαγγελματικές ασθένειες των Εργαζομένων. Οι ασφαλίσεις αυτές συνήθως επιβάλλονται με νόμο του κράτους ή απλά ως “νόμος της αγοράς” (δεν μπορείς να λειτουργήσεις χωρίς τη συγκεκριμένη ασφάλιση).

Είναι ελάχιστη έως αμελητέα η σχετική εμπειρία στη χώρα μας. Δυστυχώς, πέρα από την αδράνεια της Πολιτείας, υπάρχει η γνωστή τάση αποφυγής ή υποτίμησης των σχετικών Οδηγιών, Νόμων, Υπουργικών Αποφάσεων.

Επιπλέον, τόσο οι συνδικαλιστικές οργανώσεις και τα επαγγελματικά σωματεία των εργαζομένων από μια πλευρά, όσο και οι εργοδότες από την άλλη, δεν κατάφεραν μέχρι στιγμής να προσεγγίσουν τη συγκεκριμένη Ασφάλιση. Παρόμοια αρνητική εικόνα παρατηρείται και στην ασφαλιστική αγορά. Λίγοι είναι αυτοί που γνωρίζουν με επάρκεια την Ασφάλιση Εργοδοτικής Αστικής Ευθύνης, η οποία είναι μοναδικής αξίας "εργαλείο" για τη διευθέτηση των οικονομικών συνεπειών στα πλαίσια εργατικών ατυχημάτων.

Ειδικά για το πρόβλημα των εργατικών ατυχημάτων, η ασφαλιστική κάλυψη της Εργοδοτικής Ευθύνης (αποζημιώσεις πέραν του Ταμείου Κοινωνικής Ασφάλισης), θα πρέπει τουλάχιστον σε κάποιο επίπεδο να γίνει υποχρεωτική και στη χώρα μας. Δηλαδή, κάτι ανάλογο με θεσμικό πλαίσιο που από το 2007 θεσπίσθηκε με νόμο στην Κύπρο και εφαρμόζεται με επιτυχία.

Συμπερασματικά, η Ιδιωτική Ασφάλιση θα πρέπει να εμπεδωθεί άμεσα και να αποτελέσει συνειδητή επιλογή όλων των εμπλεκόμενων Φορέων (Πολιτεία, Συνδικαλιστικές Οργανώσεις, Επιχειρήσεις, Ασφαλιστές). Χωρίς να κοστίζει ακριβά, διασφαλίζει όχι μόνο την ανταγωνιστικότητα της επιχείρησης αλλά και τη βιωσιμότητά της στις περιπτώσεις ζημιών Τρίτων, ή εργατικών ατυχημάτων όπου εκ του νόμου υποχρεούται να αποζημιώσει.

Η πολιτική, οικονομική και κοινωνική κρίση που μαστίζει τη χώρα, θέτει επί τάπητος παρόμοια ζητήματα. Όλοι γνωρίζουν πως χρειάζονται αλλαγές και υπερβάσεις...