ΤΑΞΙΔΙΩΤΙΚΟΙ ΠΡΑΚΤΟΡΕΣ & ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ
Απαραίτητος ο επαγγελματισμός και η υπευθυνότητα!
Πρόκειται για ένα ενδιαφέρον θέμα που σχετίζεται με τη βασική “βιομηχανία” μας που είναι ο κλάδος του Τουρισμού και ο οποίος μπορεί και πρέπει να αποδώσει ακόμη περισσότερο συμβάλλοντας ουσιαστικά στην πολυπόθητη ανάκαμψη και ανάπτυξη της οικονομίας.
Οι Τουριστικοί Πράκτορες είναι επαγγελματικοί Φορείς Παροχής Υπηρεσιών με "ένταση ευθύνης". Ο λόγος είναι το γεγονός πως οι Πελάτες - Συνεργάτες τους είναι οργανωμένες επιχειρήσεις εξωτερικού που διακινούν μαζικό τουρισμό (ομάδες ξένων που επισκέπτονται τη χώρα μας). Στο πλαίσιο της δραστηριότητάς τους, υπάρχει πάντα η πιθανότητα να προκύψουν προβλήματα από λάθος ή παράλειψή τους με ενδεχόμενα ζημιογόνες συνέπειες στους Πελάτες τους, γεγονός το οποίο δημιουργεί νομική υποχρέωση για αποζημίωση. Για το λόγο αυτό, πολύ σωστά έχει προβλεφθεί η υποχρεωτική Ασφάλιση Επαγγελματικής Αστικής Ευθύνης βάσει σχετικής απαίτησης από Ευρωπαϊκή Οδηγία.
Το πρόβλημα στη χώρα μας είναι ότι ο νόμος δεν προσδιορίζει την ευθύνη αυτή, που σε συνδυασμό με την έλλειψη δε εξειδικευμένης τεχνογνωσίας από τους Ασφαλιστές, δίνει την ευχέρεια στην αγορά, από άγνοια ή σκοπιμότητα να "παίζει" το παιχνίδι της: Τυπικές καλύψεις με πολύ χαμηλά όρια (για να είναι φτηνές) και με μειωμένης "ποιότητας" συμβατικούς όρους, αφού κανένας συνήθως δεν ελέγχει. Ένα ακόμη χαρακτηριστικό παράδειγμα της σχετικής άγνοιας αλλά και της προχειρότητας της αγοράς γύρω από την Ασφάλιση Αστικής Ευθύνης.
Οι Τουριστικοί Πράκτορες (Tour Operators), αγοράζουν τη συγκεκριμένη Ασφάλιση Επαγγελματικής Αστικής Ευθύνης γιατί την επιβάλλει ο νόμος, συνήθως "για τα μάτια", αρκεί να είναι φτηνή! Δεν ενδιαφέρονται για την ουσία της κάλυψης της "αντικειμενικής" ευθύνης τους, η οποία μάλιστα ανάγεται σε ένα σοβαρό κίνδυνο αφού σχετίζεται με ομάδες αλλοδαπών τουριστών από προηγμένες χώρες. Οι αντίστοιχοι "προμηθευτές" τουριστών μάλλον δεν γνωρίζουν την πραγματικότητα και συνήθως αρκούνται στη Δήλωση - Βεβαίωση Ασφάλισης κάποιας εγχώριας ασφαλιστικής εταιρείας, την οποία προσκομίζει ο Έλληνας Συμβαλλόμενος Τουριστικός Πράκτορας.
Κρίνω σκόπιμο να επισημάνω πως είναι ιδιαίτερα σημαντική η Ασφάλιση Επαγγελματική Ευθύνη του Tour Operator έναντι των Πελατών του. Οι τελευταίοι, είναι οργανωμένες επιχειρήσεις του εξωτερικού, οι οποίες όταν συμβεί κάποιο σοβαρό ατύχημα σε άτομο/α που διακινούν, ξέρουν να διεκδικούν χρηματική αποζημίωση. Σχετικά, σημειώνεται πως η αξίωση αποζημίωσης δεν είναι απλά για την ενδεχόμενη νοσηλεία του παθόντος (αυτό καλύπτεται από απλή συνήθη Ασφάλιση Προσωπικού Ατυχήματος) αλλά για αποθετικές χρηματικές απώλειες (διαφυγόντα κέρδη, δυσφήμιση κλπ), πέρα από τις επακόλουθες αξιώσεις του παθόντος και για ψυχική οδύνη επειδή “του πήγαν στραβά” οι πολύτιμες διακοπές του. Είναι ευνόητο πως τα ποσά για τα οποία θα πρέπει να ασφαλίζεται ένας σοβαρός Tour Operator που συνεργάζεται σοβαρούς διεθνείς Πελάτες, θα πρέπει να είναι επίσης σημαντικά. Αντίστοιχα, θα πρέπει να τα εγγυάται ένα αξιοπρεπές Ασφαλιστήριο από κάποια σοβαρή Ασφαλιστική Εταιρεία. Τώρα, αν το Ασφαλιστήριο δεν είναι "καθαρόαιμο" Επαγγελματικής Αστικής Ευθύνης και είναι ένα απλό Γενικής Αστικής Ευθύνης με χαμηλά όρια κάλυψης, είναι ευνόητο πως το πράγμα θα μπορεί να έχει συνέπειες. Εννοείται, σε βάρος και του ίδιου του Ασφαλιστή ο οποίος δεν συμβούλεψε σωστά τον Πελάτη του και δεν μερίμνησε για την πληρότητα και αρτιότητα του Ασφαλιστηρίου που του παρέδωσε.
Κατά την εγχώρια πρακτική εμπειρία, σχεδόν όλοι οι επαγγελματίες που ασχολούνται με παροχή υπηρεσιών αναψυχής σε τουρίστες, παραβλέπουν το γεγονός πως συναλλάσσονται σε ειδικούς Πελάτες (ξένες τουριστικές επιχειρήσεις), οι οποίοι κατά τη διεθνή πρακτική ζητούν να υπάρχει Ασφάλιση ώστε να “βρίσκουν τις άκρες” όταν προκύψει κάποιο σοβαρό πρόβλημα που ανάγεται σε Αστική Ευθύνη.
Στις περισσότερες των περιπτώσεων οι ξένοι θεωρούν δεδομένη μια τέτοια, τυπική για αυτούς, Ασφάλιση. Συνήθως δεν επιμένουν στη λεπτομέρειά της και δεν ελέγχουν. Βέβαια το ίδιο κάνουν (δεν ελέγχουν) και οι Έλληνες επαγγελματίες αναλαμβάνοντας φυσικά το σχετικό κίνδυνο. Αλίμονο, σε εκείνο που θα του τύχει κάποια "στραβή" (σοβαρό συμβάν). Το Ασφαλιστήριο θα είναι "κενού" ουσίας, ο Έλληνας Tour Operator θα διασύρεται στα δικαστήρια για να αποφύγει τη φυλακή. Πάντως, εξετάζοντας αντικειμενικά ένα τέτοιο σενάριο, το πιο πιθανό κατά την άποψή μου είναι να "πάρει η μπάλα" και τον Ασφαλιστικό Διαμεσολαβητή μαζί με την Ασφαλιστική Εταιρεία που τον καλύπτει για την Αστική του Ευθύνη. Γιατί, ένας ξύπνιος δικηγόρος κάλλιστα θα πει το απλό: Όφειλε ο Ασφαλιστής να γνωρίζει τι σημαίνει Επαγγελματική Ευθύνη του Tour Operator όπως ο νόμος αναφέρει και να είχε συμβουλεύσει τον Ασφαλισμένο Πελάτη του για τη σωστή ασφαλιστική κάλυψη από αξιόπιστη Ασφαλιστική Εταιρεία. Η τελευταία, πολύ απλά θα πει "εμείς πουλάμε το συγκεκριμένο πακετάκι στη λογική - χαμηλή τιμή και με τους όρους που αναφέρει το Ασφαλιστήριό μας".
Όπως είναι αντιληπτό, το θέμα είναι σοβαρό και επιδέχεται μεγάλη συζήτηση. Και, απαραίτητες λύσεις δεν είναι εύκολες σε περιβάλλον άγνοιας ή κακοήθειας που σπρώχνει σε αμφίβολης ποιότητας ασφαλιστικές υπηρεσίες. Θα πρέπει να υπάρξει οπωσδήποτε γόνιμος προβληματισμός από όλους όσους εμπλέκονται με το συγκεκριμένο θέμα. Γιατί, όπως είπαμε πρόκειται για τον Τουρισμό μας, τη "βαριά βιομηχανία" που διαθέτουμε ως χώρα ...