ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΑΣΤΙΚΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ ΕΡΓΟΔΟΤΗ

Καιρός να την “ανακαλύψουμε” στη χώρα μας!

Δημοσιεύθηκε στην ηλεκτρονική εφημερίδα nextdeal.gr, 18/07/2019.

Αφορμή για το παρόν κείμενο υπήρξε πρόσφατο δημοσίευμα στον ηλεκτρονικό τύπο για ένα νέο εργατικό ατύχημα που συνέβη σε οικοδομικό εργοτάξιο στην Κρήτη (δείτε εδώ).

Τα εργατικά ατυχήματα πάντα θα συμβαίνουν, παρά τα όποια μέτρα πρόληψης. Στη βάση αυτή, υπάρχει πάντα και το θέμα της αποζημίωσης του εκάστοτε παθόντος για τη σωματική βλάβη και τις επακόλουθες οικονομικές απώλειες που υπέστη ή της οικογένειας και των οικείων του όταν το ατύχημα είναι μοιραίο. Σημαντικό πρόβλημα που γίνεται  ακόμη πιο σημαντικό αν αναλογιστεί κανείς τις χρόνιες αδυναμίες του συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης και τις επιβαρυμένες παθολογίες του στα τελευταία χρόνια της παρατεταμένης οικονομικής κρίσης.
Μολονότι η συνταγή για τη λύση του προβλήματος είναι γνωστή και δεν είναι άλλη από την υιοθέτηση της Ασφάλισης Εργοδοτικής Αστικής Ευθύνης, εντούτοις ουδέποτε υπήρξε κάποια πρωτοβουλίας προς τη σωστή κατεύθυνση.

Να αντιγράψουμε τους Κύπριους

Σε όλες τις προηγμένες χώρες της Ευρώπης, δεν νοείται επιχείρηση χωρίς Ασφάλιση Αστικής Ευθύνης που να περιλαμβάνει και τη Εργοδοτική Ευθύνη.. Δηλαδή, κάλυψη της εκ του νόμου ευθύνης έναντι του Κοινού και έναντι των Εργαζομένων. Ειδικά η ασφαλιστική κάλυψη της Εργοδοτικής Ευθύνης, θα πρέπει τουλάχιστον σε κάποιο επίπεδο, να γίνει υποχρεωτική και στη χώρα μας. Κάτι ανάλογο με το θεσμικό πλαίσιο που έγινε δια νόμου, εδώ και αρκετά χρόνια, στην Κύπρο. Σημειώνεται σχετικά πως η Κυπριακή Κυβέρνηση, ακολουθώντας ευρωπαϊκά πρότυπα, έχει θεσπίσει ως υποχρεωτική για κάθε Εργοδότη την ασφαλιστική κάλυψη της Ευθύνης του έναντι των εργαζομένων, σε περίπτωση ατυχήματος (καταβολή αποζημίωσης για θάνατο ή σωματική βλάβη από ατύχημα ή επαγγελματική ασθένεια που προκαλείται ή είναι αποτέλεσμα εργασίας). Τα προβλεπόμενα ελάχιστα όρια αποζημίωσης που καταβάλλεται από την Ασφαλιστική Εταιρεία, είναι: €160.000 / εργαζόμενο, €3.415.000 για ομαδικό ατύχημα και €5.125.000 στην ετήσια περίοδο ασφάλισης

Χρειάζονται υπερβάσεις και πρωτοβουλίες

Μολονότι ουσιαστική και χρήσιμη η ασφαλιστική κάλυψη της Εργοδοτικής Ευθύνης για την κάθε σύγχρονη επιχείρηση, πρακτικά, είναι σχεδόν άγνωστη στη χώρα μας. Πέρα από κάποια «ψευδεπίγραφα» ασφαλιστήρια με πολύ χαμηλά όρια αποζημίωσης και με διάφορους περιοριστικούς, ενίοτε καταχρηστικούς, όρους ασφαλιστικής κάλυψης, το σύστημα αποζημίωσης καταλήγει σε δικαστικές διενέξεις που έχουν σαν στόχο να αποδείξουν τη ανάγκη αποζημίωσης με βάση την εκ του νόμου αντικειμενική ευθύνη του εκάστοτε Εργοδότη! Ωστόσο, η Ασφάλιση αυτή δεν κοστίζει ακριβά και η όποια δαπάνη εκπίπτει από τη φορολογητέα ύλη. Το σπουδαιότερο, διασφαλίζει όχι μόνο την ανταγωνιστικότητα της επιχείρησης αλλά και τη βιωσιμότητά της σε ειδικές περιπτώσεις ζημιών όπου σε σοβαρά εργατικά ατυχήματα υποχρεούται να αποζημιώσει.

Ανάγκη εκσυγχρονισμού του συστήματος

Αποτελεί σοβαρό έλλειμμα εκσυγχρονισμού το γεγονός πως η ΓΕΣΕΕ και οι Συνδικαλιστικοί Φορείς, αγνοούν τη συγκεκριμένη παράμετρο. Το ίδιο και οι διάφοροι Εργοδότες που αγνοούν ή «προσπερνάνε» μια τέτοια χαμηλού κόστους Ασφάλιση που δεν έχει μόνο χαρακτήρα κοινωνικής πρόνοιας αλλά αποτελεί και «εργαλείο» χρηματοοικονομικής προστασίας τους στην περίπτωση εργατικών ατυχημάτων. Για τη συγκεκριμένη υστέρηση, πέρα από την ίδια την Πολιτεία, μεγάλο μερίδιο ευθύνης φέρει και η ίδια η αγορά της Ιδιωτικής Ασφάλισης που δεν έλαβε μέχρι στιγμής τις απαραίτητε πρωτοβουλίες στο να αναδείξει τη χρησιμότητα και την αξία της αξιόλογης ασφαλιστέα ύλης που αντιπροσωπεύει η Εργοδοτική Αστική Ευθύνη. Ας ελπίσουμε όπως η πολλά υποσχόμενη νέα Κυβέρνηση θα πράξει τα εύλογα και τα δέοντα στο συγκεκριμένο θέμα! 

Κατά τη σύγχρονη αντίληψη, η ασφάλιση Αστικής Ευθύνης δεν είναι μόνο στοιχείο πρόνοιας και υγιούς παραγωγικότητας. Είναι τεκμήριο αξιοπιστίας του πολιτικοκοινωνικού συστήματος έναντι των Εργαζομένων και της Κοινωνίας.